Na płyty już liście pożółkłe spadają,
wiatr cicho otula  jesienią cmentarze,
dziś wszyscy w zadumie nad grobem przystają,
bukiety z  kwiatów przynosząc Im w darze.
Pamięci Najbliższych i dalszych nam sercem
Tych, których wciąż przecież kochamy,
w modlitwy bolesnej wspomnieniem rozterce
światełko wieczności na grobie stawiamy.
Dnie przeszłe pamięcią dziś naszą władają,
te  kiedyś wspólnie spędzane  chwile,
we wspomnieniach  obrazy jak żywe wracają,
lecz one znów  zginą w cmentarnym pyle
A my upojeni tą chwilą względną,
codzienności powrotem  splątaną,
już wiemy, znicze zgasną, a kwiaty zwiędną,
A Oni tam już na zawsze pozostaną

E.W. 1 listopad.2018 r